Selasa, 09 Desember 2014

Drama Basa Sunda "Penculikan"



Drama basa Sunda

PENCULIKAN
Khalis Sofi                                           sebagai             Penculik 1
Maryam Riani                                      sebagai             Ratna
Nita Shintya Nur Ridwan                    sebagai             Ibu Siti
Novi Laelasari                                     sebagai             Penculik 2
Uswatun Hasanah                                sebagai             Polisi
Yulia Faridah                                       sebagai             Mbok Mirah

Penculik 1     : Assalamu’alaikum... Bisa ngomong sareng bu Siti ?
Mbok Mirah : Wa’alaikumussalam.. Punten nya, ieu teh saha ?
Penculik        : Ieu sareng penculik nu paling geulis sakebon boled.
Mbok Mirah :Haha sakebon capeu meureunan, dasar penculik lucu. Hah penculik ??? (pingsan)
                     (Teu lila bu Siti datang, ningali Mbok Mirah nu keur ngagoler di tehel.)
Bu siti              :Mbok kunanon sare tidieu atuh, geura hudang (bari ngoyag-ngoyagkeun awakna Mbok Mirah) Mbok geura hudang, itu hayam teu acan diandangkeun di pawon.
                     (Telepon Nyora)
Penculik II    : Assalamu alaikum Bu Siti ?
Bu siti              : Waalaikumussalam.. muhun ieu sareng bu Siti, Ieu saha nya ?
                     (Teu aya jawaban ti seberang, lantaran Penculik II teu wanieun ngobrol sareng bu Siti, kalahan menta tukeran ka Penculik I, samentara Bu Siti heraneun lantaran teu aya nu ngomong.)
Penculik II    : Teh, ieu Bu Siti nu ngangkat, abdi grogi, sok mangga ku teteh bae (nyerenkeun hp ka penculik I)
Penculik I     : Deuh ari maneh kumaha, kamari teh apan  tos pelantikan jadi penculik  2 poe 3 peuting.
Penculik II    :Deuh, nya entos atuh, doakeun nya teh. Bismillahirrahmanirrahim. Punten Bu, maap lami.
Bu Siti           : ohh nya teu nananon, pajahkeun salah sambung, jadi rek dipareuman ku ibu teh. Ari ieu saha nya ?
Penculik II    : Ieu sareng Euis penculik anyar.
Bu Siti           : Penculik ? kunaon maneh jadi penculik ? aya perlu naon nelpon Ibu ?
Penculik II    : Punten Ibu, abdi teh neangan pangalaman.
Bu Siti           : Penculik mani lemes kitu ngomongna
Penculik I     : (ngarebut hape nu dicekel ku penculik II) Ahh, maneh mah lila, dieu ku urang wae ! Bu, urang duaan teh tos nyulik si Ratna anak Ibu, urang menta tebusan 2,5 juta.
Bu Siti           : Ratna ?? diculikk ??? Ya Allah Gusti..
Penculik I     : bu, ibu ulah laporkeun ka polisi, lamun bawa polisi  anak ibu teu aman.
Bu Siti           : Nya entos atuh, dimana kitu tempatna ?
Penculik I     : di pondok Japati No.3
Bu Siti           : Dimana eta teh ?
Penculik I     : Di perumahan kumuh satukangeunna hawangan Cirurut.
Bu Siti           : Nya entos atuh, jam 2 sore bae nya ? nya supaya Ibuna tenang , da jam sakitu teh pagawean tos angges kabeh.
Penculik I     : Nya geus ditunggu pokonamahlah ! Assalamu alaikum.
Bu Siti           : Waalaikumussalam.
                     (Pas kitu Mbok Mirah ujug-ujug hudang, sampe ngagetkeun Bu Siti.)
Mbok Mirah : Ya Allah bu, 2,5 juta mah loba atuh, gaji abdi sapuluh bulaneun.
Bu Siti           : Hiihhh ari Mbok pingsan ta nguping ? geuning bisa terang ?
Mbok Mirah :Hehe dua-duana bu.
Bu Siti           : Hih dasar maneh teh, belegug (nyiwit leungeun Mbok Mirah)
Mbok Mirah : aduh ari si ibu teh nyeri atuh (bari ngadorong Bu Siti)
Bu Siti           :heh maneh mah mani nguntap kitu.
Mbok Mirah :Maaf atuh bu, eh ngomong-ngomong lumayan atuh bu 2,5 juta mah, laporkeun bae ka polisi.
Bu Siti           : (nelepon polisi) Halo Polisi
Polisi             : Ihh ari si Ibu, Assalamu alaikum heula atuh !
Bu Siti           : Aduh maaf kitu mani khilaf saking ku panikna, diulang deui atuh. Assalamu alaikum.
Polisi             : Waalaikumussalam, aya naon bu ? aya masalah ? masalah naon ? sok ageh atuh sok cerita.
Bu Siti           : Anak abdi si Ratna diculik, baturan abdi nya jam 2 ka Pondok Japati ?
Polisi             : sakedap, abdi ningal jadwalnya heula. Duh jam 2 mah abdi aya reonian batur SD.
Bu Siti           : Geuna atuh bu, ngke ku abdi teraktir Mie ayam baso 2 porsi.
Polisi             : siap atuh bu, assalamu alaikum.
Bu Siti           : Waalaikumussalam.
                     (Jam 2 sore di pondok Japati.)
Penculik 1     : Tah eta datang akhirna mah, mana atosna ?
Bu Siti           : pasihkeun tuh mbok.
Mbok Mirah : tah eta atosna (sabari mere keresek)
Bu Siti           : Mana atuh si Ratna ?
Penculik II    : Ieu si Ratnana Ibu (mamawa si Ratna nu beungetna ditutup keresek)
Mbok Mirah : Haha keresek di bales keresek (ngagelekgek)
Bu Siti           : Ya Allah mani ditutup ku kresek kitu
Ratna            : Enya, teu ngamodal penculik teh, mana keresekna bau sate kieu
Penculik II    : Atuh da nimu di jalanna nu ieu sih neng
Ratna            : Disangka sate teh nang meser, ari kitu urut sate jama, Masya Allah..
                     Polisi datang..
Polisi             : Angkat tangan ! ulah gerak, cicing !!
                     (Dua penculik jeung si Ratna angkat tangan)
Polisi             : Ratna, kunaon angkat tangan ?
Ratna            : Solidaritas bu Polwan ! reuseup ongkoh abdi mah.
Polisi             : Naek kumidi sugan reuseup teh neng
Ratna            : Nya kumaha abdi bae atuh, masalah sugan !
Bu Siti           : Sssttt.. ah mani garandeng wae, kadieukeun si Ratna !
Penculik II    : Tah Ibu mangga dileueut (nyodorken Ratna)
Bu Siti           : Nginum meuereun dileuet mah (ngabuka keresek di hulu Ratna). Aduhh ari ieu saha ?
Ratna            : Ieu Ratna, Ibu.. Ya Allah..
Bu Siti           : Moal teuing ah ! si Ratna meni goreng kieu..
Penculik II    :Muhun bu, soalna tadi tos disumputkeun na tempat obong bata.
Bu Siti           :Nya pantes bae atuh tamah.
Penculik I     : Nya tarima wae atuh da sarua goreng siga indungna.
Bu Siti           : Ngece maneh mah ! tah lah si Ratnana jang maneh wae !
Ratna            : Jih ari Ibu kumaha, tega pisan.
Bu Siti           : kusabab maneh teh goreng Ratna sok jeung penculik bae kaditu ! Penculik eta sok si Ratna kanggo kenang-kenangan.
Penculik 1     : Mbung lah, abdi mah mending duit na keresek ieu daripada si Ratna mah.
Polisi             : Caricing atuh sadayana ! maraneh tiluan ditangkep !
Ratna            : Saha deui hijina ?
Polisi             : Tah bu Siti hijina
Bu Siti           : Kunaonn geuning abdi ditangkep ?
Polisi             : Kusabab bu Siti teu narima anakna goreng, teu hayang ngaku si Ratna teh anakna
Ratna            : Nya bener bu Polwan, tangkep bae si Ibu, bosen gaduh ibu goreng siga kitu !
Bu Siti           : Waduh durhaka maneh Ratna !
Ratna            : Ibu nu durhaka ka Ratna !
Polisi             : Sarua durhakana maneh indung anak teh, geus ditangkep wae sadayana milu ka kantor polisi !
                     (Akhirna 2 penculik, bu Siti, jeung Ratna dibawa ka kantor polisi kabeh)


“Pesan : Kudu narima nikmat nu dipasihan ku Gusti Allah, goreng geulis teh ciptaanna Allah..”

~Nita~
Read more »

Ulangan-->Nilai



ULANGANàNYONTEKàNILAI
Kita sekolah untuk belajar, menambah ilmu. Bukan menghafal yang hanya tersimpan sebentar.
Kita sekolah mencari pengetahuan. Bukan mencari nilai yang hanya tertuliskan dalam lembaran.
Nilai kecil karena kurang memahami materi itu lebih baik dari pada nilai besar hasil tengok sana-sini.
Banyak yang menyangka kalau nilai suatu mata pelajaran adalah tolak ukur kecerdasan seorang siswa, namun ternyata bukan, nilai besar tak bisa dipertanggungjawabkan apakah orang itu terlihat cerdas ?
Nilai besar hasil dari kecurangan serasa tidak adil bagi orang-orang jujur. Sungguh memprihatinkan memang, kebanyakan orang takut sama nilai kecil bukan takut sama kemampuan sendiri, kenapa gak berfikir “kok aku cuma bisa gini ya ? Kan sama udah pernah diajarkan, bukunya juga punya”. Iya rasa malas adalah pemicu utamanya.
Dan anehnya lagi yaa, nyontek itu seperti hal yang lumrah. Sekarang ini orang nyontek tanpa disertai rasa malu atau rasa takut, “pinjem dong bukunya nomor ini aku belum, eh nomor 1, 2, 3 jawabannya apa ?, udah belum ngerjainnya sini aku pinjem LJKnya” aduhh enak banget sihh !!! dan yang dicontekinnya juga gak punya rasa sayang sama usaha sendiri yang gitu aja dibagi-bagikan, dan gak punya rasa kasihan sama mereka yang gak mau bisa, yang hanya mau menyalin. “nomor 1 B 2 C 3 D, bentar dulu masih ngisi..”, sayang tauu........
Nilai, nilai, nilai, dan nilai, adalah motivasi para pencontek untuk menghalalkan segala cara agar bisa menjawab soal-soal.
Kalau ulangan guru pengawasnya yang baik, yang hanya jadi sebagai pajangan duduk di kursinya, atau menjaga pintu, atau pokonya (menurut aku) kurang bertanggung jawab, mereka (pencontek) malah seneng, karena mereka bebas melakukan aksinya. Sebaliknya, mereka pada sebel, pada gak suka kalau guru pengawas menjalankan kewajibannya dengan baik, keliling sana-sini, ngawas di belakang, ada yang tengok langsung tegur, apalagi ada yang minta/kasih jawaban langsung ambil deh LJKnya. Padahal itu kan bagus, emang tugasnya seperti itu kok..
Nilai yang ada di hasil ulangan adalah sebuah bonus dari belajar keras kita selama ini, tentunya bukan belajar keras untuk menghafal semua materi pelajaran, melainkan memahami pelajaran yang pernah guru sampaikan. Bukan sebatas memahami saja, tapi juga aplikasikan dalam kehidupan sehari-hari.
Memang nilai-nilai mata pelajaran adalah salah satu unsur yang menentukan kelulusan, menentukan peringkat siswa di kelasnya. Mendapatkan peringkat tinggi di kelas memang harapan dan suatu kebanggaan bagi orangtua, tapi jika hal itu merupakan hasil dari kecurangan tidakkah merasa bersalah telah mengecewakan mereka ? Think it..
So, STOP AKSI NYONTEK karena sebuah nilai. Yang terpenting adalah mengerti tentang materi pelajaran itu, tahukan kawan bahwa dimanapun ada mata yang selalu mengawasi ? Yaa, Dia Allah. Dan tahukah pula ada yang selalu mencatat setiap amal perbuatan kita ? kalau mencontek, malaikat Atid siap untuk bertugas. Ingat itu yaa...
Read more »

Sabtu, 29 November 2014

I Miss You..







 
2 bulan telah berlalu, namun kenangan akan dirimu masih tertata rapi dalam pikiran ini, masih stay dalam hati ..
Kaulah saksi kegiatan Prakerin kita..
Kamulah saksi bisu atas segala apa yang kita lakukan sebelum pergi melaksanakan tugas, dan selepas pulang dari kantor..
Bahagia, senang, seru, haru, lelah, letih, marah, kecewa, ribut, ngambek, canda tawa, tangis, kau tau semua itu, kau tau bagaimana gambaran sebuah bahtera persahabatan dibangun dalam satu atap..
Andai ada sebuah pertanyaan “siapakah siswa prakerin yang paling beruntung pada saat itu ?”, hanya kau yang bisa menjawab “yaa... itu mereka, yang sedang mengenangku saat ini dengan menuliskan sebuah tulisan dalam blog”..

Khalis Sofi
Nita Shintya Nur Ridwan
Nur Ida Marlina
Uswatun Hasanah
Yulia Faridah

XII AP2 SMK Negeri 1 Lemahabang
Read more »

Kamis, 27 November 2014

Renungan Malam



Renungan Malam
Ya Allah.. aku tertunduk malu
Membawa diri yang berlumur dosa
Menghinakan diri di hadapan-Mu
Menengadahkan tangan sambil merengek memohon belas kasih-Mu
          Ya Allah ampunilah jiwa ini yang sangat kotor
          Ampuni diri ini yang penuh noda
          Noda-noda kemaksiatan kepada-Mu
          Noda-noda dosa yang menghiasi tubuh ini
Ya Allah... berikanlah belas kasih-Mu
Aku tahu Rahmat-Mu Maha Agung
Rahmat-Mu terbuka untuk siapa saja
Bukakanlah satu pintu Rahmat itu untukku Ya Rabbii..
Bukan surga tujuan ibadahku
Bukan karena takut neraka-Mu aku beribadah
Tetapi kasih sayang-Mu, rahmat-Mu lah Ya Rabb..
 yang sungguh aku harapak
          Yaa Rahman, berikanlah petunjukmu
          Tunjukanlah jalan lurus-Mu
          Tuntun aku menuju jalan yang Engkau ridhoi
          Sungguh aku tak ingin menjadi orang sesat
Ya Allah, tegur aku jika aku salah
Ingatkan aku jika aku keliru
Segerakanlah hukuman-Mu untukku di dunia Ya Rabb jika aku zalim
Sesungguhnya azab akhirat-Mu sungguhlah pedih

Read more »